“Nathaniel Hawthorne’nun “Rapaccini’nin Kızı” kitabında bir bahçeye kapatılmış olan Bearice’in hikâyesi ve bir aile albümünde bahçe içinde çekilmiş fotoğraflarda görünen kadınlardan hareket ediyor. Kitapta Rapaccini’nin kızı Beatrice’in yaşamı, bilim insanı babası tarafından yaratılmış bahçede süregiderken; akıl, bilim ve deney haklarını ellerinde tutan diğer iki erkek karakterin etkisiyle yok oluyor. Beatrice için erkek insan yapımı bir bahçe olan doğa; bahçelerin önünde görünen kadınlar için tüm canlılığı ve iradesiyle özdeş oldukları bir doğaya dönüşüyor. Bu iki hikâyenin kesiştiği noktada proje, doğanın ve kültürün sınırında duran kadınlara ve insan dışı canlılara odaklanıyor.

Proje, Türkiye’nin farklı şehirlerinden toplanan 1980’ler sonu 1990’lar başındaki fotoğraf stüdyolarında çekilmiş, kadın ve yapay gül fotoğraflarından oluşan arşivden hareket ediyor. Mersin’den Hatice, Giresun’dan Bahar, Nilgün, Nurten, Kars’tan Rahime, Kayseri’den Müzeyyen’in üretilmiş doğanın yapay bir güle indirgendiği fotoğrafları dönüştürüyor.

Yerleştirmede tekrar eden kadın ve gül figürü, eril bir düzen içerisindeki eşleştirmelerin ve ayrımların altını çizerken, kadınların ve insan olmayanların baş rolde olduğu bir birlikteliğin/yan yanalığın görseline dönüşüyor.

Bu proje, Daire Sanat’ın Açık Atölye Sanatçı programı 2023 İlkbahar döneminde üretilmeye başlanmıştır.

“Bahçe Günü”, değişebilir ölçülerde yerleştirme, 2023